تو اگه پرنده باشی
چشمای من آسمونه
راز پر کشیدنت رو
کسی جز من نمیدونه
واسه من سخته که بی تو
بنویسم عشق پرواز
باصدای ساز خسته
تر کنم گلوی آواز
من وتو گرچه اسیریم
حیف از غصه بمیریم
بیا تا آخر دنیا
بشینیم وپر نگیریم
جای پر زدن رمین نیست
توی قلب آسمونه
قصه ی مرگ وجدایی
تو کتابا جا میمونه
نگو عمرمون تموم شد .....
|
|
